Nieuw Zeeland
Blijf op de hoogte en volg Caroline
12 December 2012 | Nieuw Zeeland, Matamata
Het wekkertje ging op een ongebruikelijk tijdstip voor ons en rond 5.30 wandelden we met al onze rommel richting het busstation om naar het vliegveld te gaan.
De reis verliep allemaal prima, maar op het vliegveld in Auckland begon het wachten. Paspoortcontrole duurde erg lang en al die voordringende Chinezen hielp ook niet. Interessant fenomeen om te zien overigens, Chinezen die zonder enige schroom onder lintjes duiken.
Na de paspoort controle kwam nog de douane. Ze zijn hier als de dood ervoor dat je iets meeneemt wat niet uit dit land komt. Zelfs de modder onder onze hardloopschoenen werd gecheckt. Dat was wel handig, want Danny had nog wat Australische paardenpoep onder zijn schoen zitten. Dat werd nu professioneel door een douane beambte weggekrabt. Goede zaak! Met schone schoenen konden we verder.
In Auckland hadden we weinig gedaan, want het was toch wel slopend zo’n 15uur reizen. Vroeg naar bed en vroeg eruit om het busje op te pikken.
Busje is wat groter dan de vorige en dat bevalt prima. We hebben een strak schema opgesteld dus meteen vol gas naar het noorden. Dat vol gas is vrij relatief hier, want door alle bergen en bochten is vol gas toch vaak een schamele 60.
De eerste activiteit die gepland stond was duiken. We hebben de smaak te pakken en wilde weleens kijken hoe het hier was. Men beschrijft de Poor Knights Islands als een van de betere duikspots in de wereld. Nou dan hebben wij een nieuwtje: dat is het dus even helemaal niet.
De eerste duik was best aardig, maar voornamelijk hebben we heel veel zeewier gezien. Zoveel mooie vissen zwommen hier ook niet rond, dus dat viel al tegen.
De 2de duik was een kleine ramp. We hadden besloten om met z’n 2en op pad te gaan onder water. We hebben nog veel te leren, want instant gingen we de verkeerde kant op. Toen we even boven water hadden gespiekt waar we heen moesten gingen we weer vol goede moed de diepte in. Op 15meter diepte zaten we opeens tussen allemaal soort plankton.(iets groter dan normaal en zag eruit als een bom kwallen) Overal waar we keken zat het om ons heen en dat gaf best een klote gevoel. Ca raakte al redelijk in paniek en we taaiden maar af. Was toch geen reet aan.
Aangezien we geen tijd hadden om stil te staan bij het duikdebacle gingen we meteen verder. De hot water pools op een strandje stonden nu op de planning. Het was een best stuk rijden en onderweg kregen we ook nog een steentje op de ruit. Hebben wij weer! In Australie weken lang door dat land getourd zonder problemen. 2 dagen in Nieuw Zeeland en het was alweer feest. Toch maar dat sterretje laten maken en we gingen op zoek naar iemand die dat kon doen. Dat moest dan weer via het verhuur bedrijf bla bla en zodoende waren we de hele dag onderweg.
Volgende dag sterretje laten maken en op weg naar de 6de grootste boom van kiwi land. We waren benieuwd. Naar een tochtje over krappe wegen en grindpaden kwamen we eindelijk aan. Ca was opgelucht want ze stierf wel 1000 doden tijdens dit ritje. Wel vreemd want ze heeft toch echt de beste chauffeur van het zuidelijk halfrond in dienst. Maar goed, boompje kijken dus. Het was ook wel een beste batser. Zeker 2 meter breed. Paar foto’s en wegwezen weer.
De rest van de dag ging niet helemaal naar wens, want bij hot water beach waren we een uurtje te laat. Daar kan je tijdens laagtij een gat graven op het strand en daar stroomt dan warm water in. Dit komt van ongeveer 2 kilometer beneden de korst. Best leuk om mee te maken, maar wij waren natuurlijk te laat.
Meteen gingen we maar door naar de volgende bestemming: Tauranga! Hier wilde Ca graag met dolfijnen zwemmen. Snel geboekt en de volgende ochtend zaten we op de boot. Het was echt een hele leuke dag. We hebben veel dolfijnen kunnen spotten en Ca heeft kunnen zwemmen met een zeehond. Ze trotseerde hier zelfs de koude oceaan voor. Bikkel!
Als klap op de vuurpijl hebben we ook zogenaamde pilot whales gezien. Het waren er zeker een stuk of 6. Dat was supervet, want dit zijn bedreigde beesten en vertoefen voornamelijk diep in de oceaan. Er waren zelfs een paar bemanningsleden die deze beesten nog nooit gezien hadden.
Gelukje voor ons een keertje, werd tijd!
Ow ja, het Australische nummer van Ca werkt niet meer. Dus alle lieve smsjes naar haar NL nummer svp.
De reis verliep allemaal prima, maar op het vliegveld in Auckland begon het wachten. Paspoortcontrole duurde erg lang en al die voordringende Chinezen hielp ook niet. Interessant fenomeen om te zien overigens, Chinezen die zonder enige schroom onder lintjes duiken.
Na de paspoort controle kwam nog de douane. Ze zijn hier als de dood ervoor dat je iets meeneemt wat niet uit dit land komt. Zelfs de modder onder onze hardloopschoenen werd gecheckt. Dat was wel handig, want Danny had nog wat Australische paardenpoep onder zijn schoen zitten. Dat werd nu professioneel door een douane beambte weggekrabt. Goede zaak! Met schone schoenen konden we verder.
In Auckland hadden we weinig gedaan, want het was toch wel slopend zo’n 15uur reizen. Vroeg naar bed en vroeg eruit om het busje op te pikken.
Busje is wat groter dan de vorige en dat bevalt prima. We hebben een strak schema opgesteld dus meteen vol gas naar het noorden. Dat vol gas is vrij relatief hier, want door alle bergen en bochten is vol gas toch vaak een schamele 60.
De eerste activiteit die gepland stond was duiken. We hebben de smaak te pakken en wilde weleens kijken hoe het hier was. Men beschrijft de Poor Knights Islands als een van de betere duikspots in de wereld. Nou dan hebben wij een nieuwtje: dat is het dus even helemaal niet.
De eerste duik was best aardig, maar voornamelijk hebben we heel veel zeewier gezien. Zoveel mooie vissen zwommen hier ook niet rond, dus dat viel al tegen.
De 2de duik was een kleine ramp. We hadden besloten om met z’n 2en op pad te gaan onder water. We hebben nog veel te leren, want instant gingen we de verkeerde kant op. Toen we even boven water hadden gespiekt waar we heen moesten gingen we weer vol goede moed de diepte in. Op 15meter diepte zaten we opeens tussen allemaal soort plankton.(iets groter dan normaal en zag eruit als een bom kwallen) Overal waar we keken zat het om ons heen en dat gaf best een klote gevoel. Ca raakte al redelijk in paniek en we taaiden maar af. Was toch geen reet aan.
Aangezien we geen tijd hadden om stil te staan bij het duikdebacle gingen we meteen verder. De hot water pools op een strandje stonden nu op de planning. Het was een best stuk rijden en onderweg kregen we ook nog een steentje op de ruit. Hebben wij weer! In Australie weken lang door dat land getourd zonder problemen. 2 dagen in Nieuw Zeeland en het was alweer feest. Toch maar dat sterretje laten maken en we gingen op zoek naar iemand die dat kon doen. Dat moest dan weer via het verhuur bedrijf bla bla en zodoende waren we de hele dag onderweg.
Volgende dag sterretje laten maken en op weg naar de 6de grootste boom van kiwi land. We waren benieuwd. Naar een tochtje over krappe wegen en grindpaden kwamen we eindelijk aan. Ca was opgelucht want ze stierf wel 1000 doden tijdens dit ritje. Wel vreemd want ze heeft toch echt de beste chauffeur van het zuidelijk halfrond in dienst. Maar goed, boompje kijken dus. Het was ook wel een beste batser. Zeker 2 meter breed. Paar foto’s en wegwezen weer.
De rest van de dag ging niet helemaal naar wens, want bij hot water beach waren we een uurtje te laat. Daar kan je tijdens laagtij een gat graven op het strand en daar stroomt dan warm water in. Dit komt van ongeveer 2 kilometer beneden de korst. Best leuk om mee te maken, maar wij waren natuurlijk te laat.
Meteen gingen we maar door naar de volgende bestemming: Tauranga! Hier wilde Ca graag met dolfijnen zwemmen. Snel geboekt en de volgende ochtend zaten we op de boot. Het was echt een hele leuke dag. We hebben veel dolfijnen kunnen spotten en Ca heeft kunnen zwemmen met een zeehond. Ze trotseerde hier zelfs de koude oceaan voor. Bikkel!
Als klap op de vuurpijl hebben we ook zogenaamde pilot whales gezien. Het waren er zeker een stuk of 6. Dat was supervet, want dit zijn bedreigde beesten en vertoefen voornamelijk diep in de oceaan. Er waren zelfs een paar bemanningsleden die deze beesten nog nooit gezien hadden.
Gelukje voor ons een keertje, werd tijd!
Ow ja, het Australische nummer van Ca werkt niet meer. Dus alle lieve smsjes naar haar NL nummer svp.
-
19 December 2012 - 08:06
Geertje:
Hi globetrotters!
Wat een verhaal weer, super! Genieten jullie nog even van de laatste dagen? En dan weer lekker naar huis. Hele goede reis en een dikke kus uit Nederland xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
